Spannend weekje

Hallo allemaal!

Alweer een week voorbij, het gaat nu al snel. Het was een aparte week waarin veel gebeurt is. Maandag was een normale werkdag, begonnen met worship in de ochtend en na werk boodschappen gehaald.

Dinsdagochtend ging ik naar het immigratie bureau om een 3 maanden visum proberen aan te vragen. Na lang wachten was ik eindelijk aan de beurt. De meneer stuurde me naar huis met de boodschap dat ik naast een aanvraagformulier ook een brief moest hebben. Dus ik ben naar Hope gegaan en we hebben samen de brief geschreven. Na de lunch ging ik naar huis want ik had erg veel last van me maag. Heb de hele middag op bed gelegen en geen avondeten gehad. Eerste keer dat ik echt ziek ben geworden hier. Gelukkig volgende ochtend veel beter, last van me maag blijft nog wel, maar veel minder en voel me voor de rest super. Gelukkig maar.

Woensdagochtend was poging twee voor me visum. Na weer wachten kwam ik aan de beurt, met me nette brief, aanvraagformulier en paspoort. Helaas was dit nog niet genoeg. Ik moest de ID-kaarten van alle vrienden die ik zou bezoeken kopiëren en de kopie’s meenemen (had ook dinsdagochtend vermeld kunnen worden maar het blijft Rwanda). Dus ik ging allemaal mensen bellen en ID-kaarten verzamelen. Hierna ging ik snel naar huis want mama Angel kwam bij me thuis de was doen.Het was super om haar deze baan te geven, ze zat zonder werk en komt nu elke woensdag de was doen. Toen mama Angel weg was besloot ik even een stukje te gaan wandelen. Ik kwam onderweg mama Carine tegen die er op stond dat ik met haar mee naar huis liep. Dus daar ging ik lopend naar Busanza. Toen ik daar was zag ik dat er een groot voetbaaltoernooi gaande was en ging er even kijken. Hier kwam ik al me tieners tegen!! Die besloten met me mee terug te lopen. Ik heb ze mijn huis laten zien en hebben hier even gezeten. Het begon al te schemeren dus ik gaf ze geld om een moto terug te nemen. Hierna gekookt en sávonds nog even wat werk gedaan.

Donderdag ochtend , drie keer scheepsrecht! Ze namen me visumaanvraag aan, ik heb me paspoort daar achtergelaten en wacht nu op bericht. Het is nu ik dit schrijf dinsdag, ik hoop dat ze vandaag of morgen van zich laten horen. Na het immigratie bureau met Hope, Doreen en mama Claudine naar de stad geweest om stof te komen voor de mama’s om mee te naaien. Voor de rest was het een normale kantoor dag.

Vrijdag middag ging ik naar Hope. Heb samen met Bennett pizza gemaakt en heb hier gegeten. Dit was een gezellige avond. Zaterdag heb ik uitgeslapen, heerlijk. Hierna even boodschapjes gedaan. Ik was van plan om naar Busanza te lopen om de kids op te zoeken (zolang er nog geen tienerprogramma is zoek ik ze gewoon op). Toen ik net een kwartier aan het lopen was begon het keihard te regenen. Dus ik ging de eerste plek om te schuilen zoeken en eindigde in een kapsalon. Ik heb hier minstens 1,5 uur gezeten. Toen het eindelijk droog was afscheid genomen van me nieuwe vrienden en de tocht naar Busanza doorgezet. We hebben de hele middag kaartspelletjes gedaan en muziek geluisterd. Het was een hele leuke middag.

Zondagochtend weer naar de kerk. Het ging over dankbaar zijn en dit ook uiten. Ik moest heel erg denken aan alle mensen die mij steunen en hoe dankbaar ik hier voor ben. Mensen die bidden, meeleven en financieel ondersteunen. Zonder support had ik nooit zoiets kunnen doen. Ook de reacties op de vorige blog waren zo lief en motiverend, heel erg bedankt allemaal! Ik heb zondagmiddag de grote schoonmaak weer gehad in me huis. Toen kwam zondagnacht.. Het stormde, en niet zo’n klein beetje ook. Er zit boven elk raam een soort rooster, door de wind kwam alle regen hier doorheen. Dus mijn hele bed werd natgeregend, me keuken en de eettafel. Ik ben op de bank gaan liggen. Ik had amper geslapen, het was een zeer koude en luide storm. Maar er wordt inmiddels aan het probleem met de roosters gewerkt. Ik heb een filmpje geüpload van mijn appartement, dan kunnen jullie die ook zien. Wat je hoort is het filmpje is regen van zondagmiddag, en dat was nog een klein buitje.

Ik heb zin in deze week en kijk uit naar wat het gaat brengen, hopelijk in ieder geval een visum.

Maak u nergens zorgen over, maar bid voor alles en vraag God wat u nodig hebt, dankbaar voor alles wat Hij doet. Dan zult u de vrede van God ervaren, een vrede die ons menselijk besef te boven gaat en die de wacht houdt over uw hart en gedachten, omdat u in Christus Jezus bent.

Filippenzen 4:6-7

Dankje voor het lezen xx